سوال مانی

متن آهنگ سوال از مانی

من میترسم از امید داشتن
چون پژ مرد هر وقت یه گل کاشتم
رفتنیم منی که موندنی بودم
ولی هنوز آرزوهام زندن تو من
دنم خُدا هَتو خُو بندهٔ نِدَاره
ولی وِشتَ شِکِم که ایمان نِدَانه
وقتی ، هی چِکِ پِر زِنی و هِی فَنِرِسی
چطور خَایی می اَمسال دُنیایِ خوش بِدَره؟
میگن همه چی حله با مذاکره
ولی کی مسئوله جلو فردای بی تضمین
اون فردایی که دیروز میخواستم بسازمش
ولی امروز شدم تسلیم
انتظار چه محکم ریشه داره
تو دنیایی که هر روز بیشتر میشه پاره
من ، میخواستم یه قهرمان باشم
نه که سعی کنم خودم فقط در امان باشم
بگو میفهمی حرفای این داشتو
که حق میگه اَ وقتی بریدن بند نافشو
بگو فهمی می کاله گپان
که فکر نُکُنم جز تو اصلا کسی بِتَنه
می مار گه خایم تی زن و زئکِ بیدینم
ولی من هنر بکنم می کولایِ سفت بگیریم
اَ روزان که سفران کوچک تِرِ بوسته
زیاد نِشه خواستن عشق بخوره تی پُسته
میگی حرفام تلخه و حسش خوب نی
ولی وقتی زیر زندگی و قسطش موندی
وقتی هم رششتتو میبینی کارش اسنپِ
کسی جز تو نمیدونه چقدر این حس بدِ
راه فراری پیدا میکردم کاش من
از این میله هایی که نمیشه رازشون فاش نه
شاید داستان به کل عوض میشد
اگه مایکل اسکافیلد و داشتم
نه که بگم وقتِ تیتراژ پایانیِ
میدونم که هنوز خیلی ساعت باقیه
اینم گفتم فک نکنی تمومم
با اینکه سوختم ته ته گمونم
پشت میکروفنم تا این
مخمو کمی سبک کنم اصلا کاری
باهات ندارم فقط یه سوال دارم
تو امیدی داری ؟