شعله ی تاریکی میلاد درویشیان

متن آهنگ شعله ی تاریکی از میلاد درویشیان

شعله ی تاریکی


توو شبای تاریک، گم شدم دوباره
صدای قلبم، زخمی و بی‌قراره
یه راه بی‌پایان، رو به هیچ‌جایی
سایه‌های شکسته، پشت این تنهایی


فریاد می‌زنم از عمق این درد
زنجیرارو پاره کن، برگرد
تو آتیشم بکش، اما آزاد
نمی‌میرم توو این شبای بی‌داد


چشمامو بستم، رو خاطره‌های سرد
یه دنیا از دروغ، یه دنیا ناامیدم کرد
ولی هنوزم، شعله‌هام زنده‌ست
آخرین نفس، صدای من بسه‌ست


فریاد می‌زنم از عمق این درد
زنجیرارو پاره کن، برگرد
تو آتیشم بکش، اما آزاد
نمی‌میرم توو این شبای بی‌داد


می‌سوزم از تو، می‌رم رو به خورشید
یه راه تازه، جایی که نباشه تهدید
سکوتو می‌شکنم، با مشتای بسته
وقتشه بسازم تو ویرونه ها قصه


فریاد می‌زنم از عمق این درد
زنجیرارو پاره کن، برگرد
تو آتیشم بکش، اما آزاد
نمی‌میرم توو این شبای بی‌داد


از خاکستر، بلند می‌شم دوباره
توو طوفان می‌مونم، تا روز شماره
یه جنگجو، بدون مرز و ترس
صدای من، تا ابد هست