حیف رضا قادر و ام دی

متن آهنگ حیف از رضا قادر و ام دی

دفتر عمرمو دیدم هر ورقشو
"حیف" همش پر همین کلمه شد

شدم یه آدم دمق شل
که واسه ادامه دیگه نداره رمقشو

چه تلخیا که از این زمونه چشیدم
و شعله های خشمی که زبونه کشیدند

تو دلم و دیدم باس عذاب بکشم
تا گلیم خودمو فقط از آب بکشم

دیدم هر چی که دم دست ترم
تو چشم این جماعت از همه پست ترم

دیدم تو خوشیا دورم شلوغ و تو سختی بهونه هارو همه از برن

کیه قدرمو بدونه یه ذره
یکی که حال خرابمو بتونه بخره

یکی که وقت دردودل هر چی غم و غصه هس یه جا بشوره ببره

ها ؟ هنوزم پر تردیدم و
تنهاتر هرچی جلوتر می رم
مسیرم ناهموار و حرکت کند
گیج و مات، کیش و مات ، ول و سردرگم

یه طرف دنیا که گذرونده آب از سرم
یه طرف دلایی که هنوز وابستمن

این شک و تردید بین یأس و امید
هنوزم گیر این دوراهی لامصبم

هنوزم یه دنیا غم و حسرته باهام
از راههای سختی که روش هست رد پاهام

ولی انگار نمی شه برسی تش به چیزی
می خوای یه دل سیر اشک بریزی

انگار که تو این شهر بیمار
نفرت و ترس می باره از در و دیوار

انگار اینجا هر خوبی یه تاوانی داره
وقتی رفیق تورگیمم بد منو می خواد

انگاااار
تو دلم کلی حرف دارم
قفلم من تویه افکارم
میمیرم روزی صد بااررر

انگار تو این شهر درب و داغون
میگذره تخماتیک روزامون
بلدن که بزنن حرفو آسون
ولی بگو بینم معرفت کجا بود

ندیدم تو این ادما رحمی
همه چی فهمیدم وقتی که در گیر
بودم سطحی رد میشن خندیدن
به من که رد میدمو به همه بدبین

انگار اصا امیدی نی
وقتی دیگع نمیبینم حتی جلو بینی
وقتی جواب نمیده هیچ کدویینی
من جلو نمیرم انگاری خوردم جلوگیری

انگار خوبی نمیومد به من هیچوقت
اینو تو مغزم کردم یه بند دیگته اش
دردامو نمیدونع فعلا هیچکس
از بیرون قوی بودم دلم میشکست

یه طرف من یه طرف دنیا
یه طرف ترس یه طرف رویا
یه طرف مرگ و خشم هرچی حسه بد
انگار یه طرف هرچی حسه خوبه زنده کرد

ولی دور از من منی که بودم سرد
با همه و همه چی نمیدونم خوبم ،بد
ولی گولم زد سرنگع تو رگ رفت
خیلی کم اوردم پاهام کولم کرد

انگااار خداا واسه ما بد نوشته
سرتاپایع قصه امو غم گرفته
وقتی نمیشه کنترل طرز فکرت
با حسرت گره خورده این دست نوشته

هرچی میرم حاجی نمیرسم تش
انگار فایده ندارع حتی بریزمم اشک
پلای پشت سرم خراب نشدع هنو
ولی بعضی وقتا نمیشه برگشت