ابر و ماهی ستار سهرابی

متن آهنگ ابر و ماهی از ستار سهرابی

پشت یه کوهِ بلند بی عبور
اونورِ بیابونایِ خیلی دور
خونه ی یه ماهی مردابی بود
کنج یه برکه خشک و سوت و کور

تو هوای داغ این دشتِ غریب
ابری سایه شو رو برکه می کشید
گاهی عاشقونه بارونی می شد
رولب تشنه ی ماهی می چکید

ابر عاشق از خودش می بخشید
که واسه ماهی پناهی باشه
که همیشه سهمش از باریدن
دیدنِ شادیِ ماهی باشه

ولی ماهی یه روز از زبونِ باد
قصه ی سفر به دریا رو شنید
غم زنده یه گوشه ی برکه نشست
کسی رقصیدنِ ماهی رو ندید

ابر عاشق همه ی وجودش و
قطره قطره روی برکه گریه کرد
ذره ذره رو تن شن ها ریخت
راه دریا رو به ماهی هدیه کرد

تویی اون ماهی و من ابر غریب
که خیالت تو دلم جا مونده
حالا من موندم و مرداب سکوت
یه اسیر بی تو تنها مونده

تو کجای قصه ها جاموندی؟
که مسیر خونه رو یادت رفت
زیر سایه ی کدوم ابری تو
که به سادگی منو یادت رفت

دیدمت پشت حصار گریه ها
لحظه ای که تندیِ بارون نشست
دیدن چشمای رویایی تو
چشام و رو هرکسی غیر تو بست